Onze vriendschap dateert uit 1993. Ik was op slag verliefd op haar vanaf de allereerste keer dat ik haar zag op de yogazolder bij Annemarie Bokma.
We hebben een diepe zielsverbinding en delen veel samen. Muziek zijn we pas gaan maken vanaf het moment dat we samen bakens zijn bij de grootmoeder gatherings. Edith speelt vanaf haar prille jeugd klassiek piano. De gatherings zijn speels en er wordt altijd gezonden. Edith begon eigen liedjes te schrijven, geïnspireert door de boeken van de grootmoeders.
Inmiddels 3 jaar verder komen we 1 keer per week bij elkaar om eigen gemaakte muziek te maken. We zingen over het leven, herkenbare gevoelens en emoties, collectieve stromingen, universele methaforen. We zijn vrouwen rond de zestig en dat geeft innerlijke rijkdom.
Er heerst nu al weer 1 jaar een wereldpandemie. We zijn wakker geworden doordat er zoveel natuurrampen voorkomen, verdeeldheid, de yangenergie is op zijn hoogtepunt. We putten de aarde uit en onszelf. We staan continue onder druk om te presteren. De mensen snakken naar ontspanning, kijk naar alle yogastudio’s retraits, zelfontwikkeling. Bewustzijn is heel normaal aan het worden. We voelen dat we door samen te werken er voor de gemeenschap kunnen zijn. We hebben veel te doen met elkaar, we zijn gevoeliger geworden met elkaar, we willen gezonder worden, bewust van onze consumptie maatschappij. Kortom het is ondanks alle nare nieuwsberichten waarin de mensheid slecht wordt afgeschilderd en ons angst wordt aangepraat, een liefdevol ras.

Doel: Sharing van onze muziek met vrouwen en mannen, in cirkels, in intieme setting, samen zingen of luisteren. Verhalen rijgen de muziek aan een.